Ξεκινήσαμε παίζοντας με τη βοήθεια ενός καθρέφτη…
“Βλέπω, βλέπω, μα τι βλέπω;”
Ποιά εικόνα έχω για το είδωλό μου στον καθρέφτη;
Στη συνέχεια , ζωγραφίσαμε το είδωλό μας στους δικούς μας καθρέφτες .
Και έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το σώμα μας!
Ύστερα από αρκετά ψυχοκινητικά παιχνίδια ήρθε η ώρα για συζήτηση και ομαδική εργασία...
Για ποιους λόγους είναι απαραίτητα τα χέρια μας;
Η συζήτηση για τα χέρια, μας οδήγησε και σε άλλα μέρη του σώματος μας όπου και υπήρξε “έντονη” διαφωνία για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη πατούσα και η λύση ήταν μια…
"Ας μετρηθούμε!"
Αρχικά, μετρήσαμε και κόψαμε το αποτύπωμα της πατούσας μαζί με το παπούτσι φυσικά!
Καθώς δεν είχαμε μέτρο, προέκυψε ο προβληματισμός για το πώς θα μετρήσουμε αυτά που κόψαμε!
Η ιδέα για να μας “βοηθήσει μια κορδέλα” έδωσε τη λύση στο πρόβλημα μας!Μετρήσαμε, κολλήσαμε και έτσι απλά καταλήξαμε!
Και να που ήρθε η ώρα να ξεφύγουμε λίγο από την πραγματικότητα… ”Ποιός σούπερ ήρωας θα ήθελα να είμαι και ποια σούπερ δύναμη θα ήθελα να έχω;”
Τέλος, δεν θα μπορούσε να λείψει η τέχνη από αυτή την ομάδα! Μελετήσαμε και επεξεργαστήκαμε τον υπέροχο χρωματιστό πίνακα του Kandinsky (Las Musas de Kandinsky) και συζητήσαμε για την αφηρημένη τέχνη. Τι παρατηρούμε; Ποιες εικόνες μας δημιουργεί;
Ώρα να γίνουμε μικροί ζωγράφοι...χρησιμοποιώντας λαδοπαστέλ αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας στην αφηρημένη τέχνη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.