Ειρήνη ειρήνη είσαι εδώ ; Στην Αγαποχώρα την πατρίδα σου,πές μου πως θα μπω; Μέρος Β'

Η Ειρήνη , που φιλοξενείται στην τάξη εδώ και μέρες, στη προσπάθεια της να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως είναι η Αγαποχώρα, η πατρίδα της, έτσι ώστε να την φτιάξουμε στην τάξη, μας περιγράφει, μέσω γραπτών μηνυμάτων που βρίσκουμε σε διάφορα σημεία της αίθουσας, τις οδούς της Αγαποχώρας. Κάθε μέρα, ανακαλύπτουμε και έναν «δρόμο» που υπάρχει στη χώρα της Αγάπης λοιπόν. Για να τον γνωρίσουμε καλά, η Ειρήνη ζητά από εμάς να περάσουμε κάποιες δοκιμασίες…( δεν είναι και εύκολο πράγμα τελικά ο τερματικός σταθμός της αγάπης – Αγαποχώρας!! Δε φτάνεις εκεί, αβρόχοις ποσί……).

Έτσι την πρώτη μέρα, βρίσκουμε  πίσω από τη βιβλιοθήκη της τάξης, την ταμπέλα  με την ΟΔΟ ΣΕΒΑΣΜΟΥ και κάποιες εικόνες όπου δείχνουν σκηνές από την καθημερινή ζωή, όπου απουσιάζει ο σεβασμός, στο πρόσωπο του άλλου, στα αντικείμενα στο περιβάλλον

Ακολουθεί επεξεργασία εικόνων και συζήτηση. Γίνεται καταιγισμός ιδεών με την καταγραφή των απαντήσεων των παιδιών στο ερώτημα «τι είναι τελικά ο σεβασμός;». Στη συνέχεια φτιάχνουμε την Οδό Σεβασμού, με ένα μεγάλο μπλε πανί, όπου στα διάφορα σημεία της είναι οι καρτέλες με τις εικόνες που έχουμε επεξεργαστεί πριν (υλικό, από ο Πρόγραμμα ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ των Νάντια Κουρμούζη και Βασίλη Κούτρα.). Κάθε παιδί, περνά από το «δάσος του σεβασμού» με το δρόμο των εμποδιών και σε κάθε εμπόδιο, πρέπει να πει τι θα έπρεπε να είχε γίνει διαφορετικά στην εικόνα που δείχνει σκηνές όπου απουσιάζει ο σεβασμός. 

Η μέρα κλείνει με την εκμάθηση του γράμματος από το οποίο ξεκινά ο σεβασμός «Σ. σ. ς», τη κατασκευή του κυρίου Στέλλιου Γραμματικάκη, του πρώτου κατοίκου της Γραμματούπολης μας (Γωνία Γραφής και Ανάγνωσης). 

 Επίσης, στο «στοχόδεντρο» της ομάδας, σημειώνουμε ως βασικό στόχο μας την καλλιέργεια του σεβασμού. 

Το πρώτο κομμάτι από το πάζλ των οδών της Αγαποχώρας έχει βρεθεί! Άραγε την επόμενη μέρα, ποιος δρόμος  ζωής ανοίγετε μπροστά μας; 

  Υπομονή….  Η Ειρήνη ξέρει….. την  εμπιστευόμαστε…..